Wieke stelt zich voor
Voor Wieke was Heel Holland Bakt een uitzonderlijke situatie. Doorgaans houdt ze zich namelijk liever op de achtergrond, wat eigenlijk heel normaal is voor een tolk. Voor het programma heeft ze dan ook een uitzondering gemaakt.
Een warm bad
Wieke omschrijft Heel Holland Bakt als een hele gave en bijzondere opdracht. Waarbij ze ook een fijne band heeft gekregen met alle deelnemers: “Ik was niet mevrouw de tolk, maar gewoon Wieke. Het meisje dat toevallig niet meebakt, maar wel ergens met haar handen staat te wapperen. Wat dat betreft was het een warm bad waar ik in terecht kwam.”
Beroepscode
“Een tolk heeft een beroepscode, waarin onder andere staat dat een tolk zich niet bemoeit met de inhoud van een situatie. Een tolk moet alle deelnemers van de situatie gelijk behandelen en heeft een zwijgplicht. Ook staat er in mijn beroepscode dat ik geen andere functies vervul tijdens het tolken. Dit kunnen situaties zijn zoals die van adviseur of hulpverlener. Ik mag bijvoorbeeld nooit zeggen: Cas vergeet dit niet, of Cas schiet eens op! Al heb ik dat vaak gedacht haha…”
Stressvol
En dat was best stressvol voor Wieke: “Ik had af en toe zeker meer stress dan Cas. Cas is iemand die op het laatste moment nog van alles moet doen. Terwijl iedereen zijn taarten aan het afwerken is, staat er bij Cas nog niets op zijn werkbank. Dank denk ik: Cas waar is je taart?! Die moet dan nog uit de shockvriezer komen… Op zo’n moment kan ik dus niets zeggen en dat wil ik ook niet.”
“Bij de eerste bakdag bij Robèrt was dat ook heel grappig. Toen moesten de bakkers een slagroomschnitt maken en Cas had alles klaar en de taart was gelukt. De tijd was voorbij en toen ik rondkeek zag ik bij iedereen amandelschaafsel aan de zijkant van de taarten. Dat had Cas nog niet gedaan. Bij hem waren de zijkanten nog helemaal kaal. Ik dacht: Cas wat doe je? Schiet nou op, maar goed de tijd was om en Cas leek helemaal tevreden. Totdat hij nog een keer naar zijn taart keek en zei: mijn amandelschaafsel… Ik kon allemaal maar denken: ja duh Cas!”
Bakgebaren
“De communicatie met Cas verloopt tussen ons grotendeels via gebaren, maar voor sommige woorden zijn geen officiële gebaren. Denk aan; ganache, praline, karamel of bavarois. Voor dit soort woorden zijn Cas en ik echt gaan zitten en hebben we overlegd welk gebaar het best zou passen. Woorden letter voor letter spellen vonden we veel te vermoeiend en aangezien het hele weekend zo ongeveer uit baktermen bestond, hebben we voor onszelf gebaren verzonnen.”
Cas kan goed één op één gespreken voeren zonder daarbij gebruik te maken van een tolk: "Dat is natuurlijk helemaal prima, maar toch hadden Cas en ik afgesproken dat ik altijd zou tolken voor het geval hij toch iets zou missen. Als dove of slechthorende ben je niet verplicht om constant naar een tolk te kijken. Dat doe je alleen wanneer jij vindt dat het nodig is. In het begin vond Cas dat nog weleens lastig, maar later gelukkig niet meer."
Vooral de lusten
“Als ik terugblik op onze tijd op het landgoed, dan bedenk ik me dat ik voornamelijk de lusten en niet de lasten had van de tent. Het grootste gedeelte van mijn tijd moest ik zorgen dat de communicatie lekker liep. Daardoor heb ik veel meegekregen van wat er allemaal is gebeurd en hoe Cas het heeft ervaren. Ik was overal deel van, maar Cas zijn deelname is echt van hem. Ik mocht erbij zijn en dat voelde als een cadeautje!”
Maandag 21 januari zijn Cas en Wieke te gast bij Smaakt naar meer, om 22.10 uur op NPO 1.