Finalist Esther: “Ik kon niet meer doen dan ik heb laten zien.”

Na de bloedstollende finale van Heel Holland Bakt keert de rust weer in beetje terug bij Esther thuis. Er is ruimte voor alle herinneringen aan de tent. “Na al die maanden ga je het heel anders beleven. Het was pittig en ik heb er het beste uit gehaald. Ik ben een gevoelsmens, ik pik emoties en stemmingen van andere mensen snel op. Vooral aan het einde zijn er heel wat tranen gevloeid door alle drukte van het bakken en de vermoeidheid. Na al die gezelligheid in het begin, vond ik het tijdens de finale zó stil en kaal in de tent. Toen waren we ineens met nog maar met z’n drieën over.”

Esthers gedachten gaan naar de laatste momenten in de tent en haar finale-taart, die niet helemaal is geworden zoals ze hoopte. “Toen ik naar mijn taart keek wist ik al dat Anouk zou winnen. Het was overduidelijk en ik voelde me er prima bij. Als ik had willen winnen, dan had ik het anders moeten aanpakken. Maar ik kon niet meer doen dan ik heb laten zien. Het moment dat het klaar was en de mixers en ovens uit gingen was heel gek. Het leek alsof er iets heel ergs was gebeurd, omdat iedereen zo stil was.”

Esther kijkt tevreden terug op haar Heel Holland Bakt-avontuur. Ze werd 2 keer verkozen tot meesterbakker met de daarbij behorende pin. Het mooiste compliment kreeg ze van Robèrt voor haar Bossche boltaart, die volgens hem zó in de etalage van een chique patisseriezaak zou passen. Grenzen verleggen en dingen maken die moeilijk lijken. Dat heeft Esther geleerd door mee te doen aan het programma. Vooral tijdens de ingewikkelde technische opdrachten waar niemand iets van snapte. “Om elkaar te helpen, gingen we de instructies op een gegeven moment gewoon hardop voorlezen in de tent. Chocolade tempereren of croissantdeeg maken, daar draai ik mijn hand nu niet meer voor om. Als je iets nieuws probeert, is het ook geen drama als het mislukt.”

Heel Holland Bakt voelde daarom voor Esther niet als een wedstrijd. Dat besef kwam pas toen de eerste bakker de tent moest verlaten. “Vanaf het begin hebben we goed voor elkaar gezorgd en elkaar door moeilijke momenten heen geholpen. De finale met Jeanette en Anouk vond ik natuurlijk heel bijzonder, want we hadden samen alles meegemaakt. Dan maakt het niet meer uit wie gaat winnen. Elke aflevering weer iets moois neerzetten, dat voelde pas als winst.”

Esther is getrouwd met Frank. Ze werken allebei voor een grote luchtvaartmaatschappij, Esther als stewardess en haar echtgenoot als purser. Samen hebben ze 2 dochters, 2 honden en 4 kippen. Haar leven is dus gezellig druk of prettig gestoord, zoals ze zelf zegt. “Het liefst zou ik nog meer beesten willen, maar op een gegeven moment past dat niet meer in een gewoon huis.”

Haar man en kinderen hebben haar enorm gesteund tijdens de opnames en het proefbakken. Ze slikt haar tranen weg als ze daar aan terugdenkt. “Wij hebben hele lieve dochters die heel erg betrokken zijn en me hebben geholpen. Ik kon de dingen thuis echt uit mijn handen laten vallen. Als ik daar aan terugdenk, ontroert het me. Vooral op het moment dat Frank aan het vliegen was, hebben de meiden veel gedaan. Alles stond hier de afgelopen maanden in het teken van bakken. Soms moest ik zelf ook tussendoor weg om te vliegen.”

Voordat een taart de keuken van Esther mag verlaten, moet die er pico bello uitzien. Esther is een perfectionist als het om bakken gaat, dus in de tent moest ze wel even een knop omzetten. “Ik kan echt miepen als een taart niet helemaal wordt zoals ik wil. Op een gegeven moment heb ik het perfectionisme laten varen. Het ging vooral om het halen van de volgende ronde, dus dat kon ook niet anders. Dat kun je bijvoorbeeld zien aan mijn ‘Goud en Nieuw'-taart. Ik heb nog nooit zo klunzig fondant uitgerold en de taart stond helemaal scheef. Thuis had ik de taart snel in stukken gesneden en uitgedeeld. In de tent stond ik er trots naast te glunderen, omdat ik blij was dat de taart binnen de tijd af was.” 

“Ik heb nieuwe mensen ontmoet, heel veel nieuwe technieken geleerd, mijn grenzen verlegd en een ontzettend leuke tijd gehad in de tent. Nu wil ik er verder mee gaan. De recepten die ik verzin wil ik graag delen met anderen, zodat zij net zoveel plezier kunnen beleven aan het bakken als ik. Ik vind het leuk om mensen te vertellen over bakken en wat je er allemaal mee kunt doen. Misschien kan dat wel door het geven van workshops of door te bakken in een studio. Kom maar op, ik heb er zin in!”